[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]H[/mks_dropcap]et is donderdag 15 februari 2018 wanneer enkele tientallen studenten hun slaapmatten uitleggen in de centrale A-hal van de Roeterseilandcampus. Grote spandoeken hangen aan de floating island, waar ze meteen opvallen wanneer je de hal binnenkomt. Studenten verspreiden flyers en draaien aan een zogenaamd wheel of misfortune. Doel van de actie: iedereen ervan bewust maken dat de faculteit Maatschappij en Gedragswetenschappen (FMG) een begrotingstekort heeft en dit op wilt lossen door te bezuinigen op onderwijskwaliteit.
Er worden veel flyers uitgedeeld waarop het kernverhaal staat. Het probleem: het bestuur van de FMG zou geen transparantie hebben geboden toen bleek dat er een serieus begrotingstekort was. Het bedrag liep in de miljoenen, blijkt uit het verhaal van New University (NU). Medium sprak met een aantal studenten in de hal, waarvan een paar in pyjama rondliepen. De slaapzakken en veldbedden slaan namelijk op het motto van de actie: ‘Budget cuts put critical minds to sleep’.
Bezuinigingen op onderwijs
“Zoals je kunt zien op onze flyers heeft de FMG een tekort van 4,5 miljoen euro”, vertelt één van de studenten. Hij blijft liever anoniem, maar deelt wel met ons wat er aan de hand is. “We hebben enkele documenten in handen gekregen waaruit blijkt dat de FMG vijftien procent wilt bezuinigen op ondersteunende medewerkers. Denk hierbij aan studieloopbaanbegeleiders, studieadviseurs en administratieve krachten. Daarnaast wordt er drie procent bezuinigd op onderwijsuren. ”Hoe dat laatste moet worden verwezenlijkt, blijkt niet uit het document”, vertelt deze student: “neem maar aan dat het ten koste gaat van de onderwijskwaliteit.”
Een gevalletje ‘te weinig inspraak’
Een tweede student springt in: “Ze willen tegelijkertijd de lesuren en de werkdruk omlaag brengen, dan blijven er weinig opties over om op te bezuinigen dan de onderwijskwaliteit.” En vandaar dat ze nu op luchtbedden in de A-hal liggen. Demonstraties in UvA-gebouwen kennen we; onder andere de Maagdenhuisbezetting heeft veel aandacht opgeleverd. Maar als dat onderwerp in het gesprek wordt gebracht, zien ze geen overeenkomst: “Nee, dit is absoluut geen Maagdenhuisbezetting 2.0. Toen waren er grotere dingen aan de hand, dus dit is puur een gevalletje ‘te weinig inspraak’.” Uit het gesprek blijkt dat de cijfers al in december bekend waren, maar dat de centrale studentenraad (CSR) er pas eind januari achterkwam: “Dat is niet wat we willen, zeker omdat het over bezuinigingen gaan die al dit jaar moeten plaatsvinden. We zijn nu gewoon te laat om daar nog iets van te vinden.”
Waarschijnlijk worden er niet meteen toezeggingen gedaan door de decaan, maar wat wel belangrijk is, is dat er aandacht komt naar het belang van de studenten in dit hele verhaal
Een deel van de bezuinigingen gaan ‘pas’ plaatsvinden voor het academisch jaar 2018 / 2019, omdat dan pas nieuwe onderwijsmodulen kunnen worden ingezet. De tweede student argumenteert: “Als we niet deze actie zouden voeren, hadden studenten in ieder geval helemaal geen inspraak in de komende veranderingen.” Het is niet alleen bij slapen in de A-hal gebleven, want de decaan is vanmiddag nog in gesprek gegaan met de studenten.
Verantwoording naar de studenten
Een derde student vertelt me waarom ze meedoet met de actie: “Omdat we er niet van hebben gehoord, totdat er geruchten in de rondte gingen dat er in het budget gesneden ging worden. Bepaalde veranderingen zouden zeker doorgevoerd worden en anderen waren nog niet zeker, maar wij wisten van niks. We wisten bijvoorbeeld niet dat er een begrotingstekort was en wat voor consequenties dit zou hebben voor onze faculteit en de verschillende domeinen binnen de FMG.”
De vraag is uiteraard wat er aan gedaan moet worden. “Er moet in ieder geval een verantwoording komen naar de studenten”, vertelt ze, “wij willen ook begrijpen wat er aan de hand is en waarom bepaalde beslissingen worden genomen. Waarschijnlijk worden er niet meteen toezeggingen gedaan door de decaan, maar wat wel belangrijk is, is dat er aandacht komt naar het belang van de studenten in dit hele verhaal.”
Cover: Thomas Korver / Eindredactie: Ramona Nouse