Het is in Nederland feest, nog voordat de goedheiligman met zijn Pieten is gearriveerd. Zwárte Pieten, welteverstaan, want daar draait het om in de media – de media draaien daar weer over door. Is Zwarte Piet racistisch? Dat opiniemakers en columnisten graag hun duit in de zak van Sinterklaas willen doen is nog tot daar aan toe, maar dit jaar komt ook de ‘serieuze’ journalistiek er niet onder uit. Hoe een knullig debat, dat bijzonder leeft onder de mensen, toch verantwoord brengen?
Hoe het begon
Waar begon dit vervroegde Sinterklaasfeest? Quinsy Gario, de strijder namens ‘Zwarte Piet is racisme’, betoogde op maandag 7 oktober aan de tafel bij Pauw & Witteman opnieuw voor het afschaffen van dit achterlijke feest. En in die andere talkshow zorgde Prem Radhakishun voor nóg meer ophef. Met de volkswoede omtrent het Koningslied nog in het bloed ontplofte de discussie dit jaar eens echt goed – met zelfs internationale inmenging. Nu zitten we er middenin. De vicieuze Zwarte Pietencirkel is een feit: de media schrijven erover, waardoor ze er nog een pagina over vullen, om uiteindelijk binnenkort met extra bijlagen te komen. Maar hoe het nieuws te plaatsen?
1. ‘Het leeft onder het volk’
Het is binnen 24 uur de grootste Nederlandse Facebookpagina ooit geworden: de Pietitie, opgezet door twee reclamemakers. Op moment van schrijven hebben bijna 2 miljoen mensen de pagina geliked – dat is één derde van Facebookend Nederland, duidt Facebook-analyticus Joost Lasschuit bij de NOS. ‘Het leeft’, is de conclusie, en is daarmee meteen de legitimiteit om erover te blijven schrijven. Elke bedreigde Zwarte Piet is nieuws, wetende dat miljoenen Nederlanders hem steunen.
2. ‘Wie is Zwarte Piet?’
‘De discussie over Zwarte Piet is niet iets van de laatste tijd. In Wanroij was er in 1963 al flinke ophef over Zwarte- en Witte Pieten.’ Ha – de Wanroijkaart. Omroep Brabant weet de historische link te leggen naar eerdere discussies in een artikel op hun website. Maar het was nog nooit zo’n hevig debat als nu, is het bruggetje. Ook de Volkskrant kan zich vinden in deze insteek. Een redelijk ‘nette’ krant die zich in deze ‘volkse’ discussie moet mengen: daar moet historische content bij geplaatst worden.
3. ‘Wie is Verene Shepherd?’
Als klap op de vuurpijl bemoeit het buitenland zich met ‘ons’ feest. De VN nog wel! Mevrouw Verene Shepherd krijgt de – ha – Zwarte Piet – ha – in deze discussie. Wie is deze vrouw? Waarom weet zij het land in rep en roer te brengen? De discussie over Zwarte Piet valt zo binnen de rubriek ‘buitenlandse politiek’ en dat is voor veel media dan wel weer interessant. Zeker als nu blijkt dat mevrouw helemaal geen serieuze functie heeft binnen de VN. Bestaat ze eigenlijk wel?
4. De berichtgeving van andere media
Het artikel dat u nu leest valt in deze categorie en poogt daar nog buiten te treden. Tevergeefs. De NOS, onze nationale nieuwsbrenger, bracht in het Achtuurjournaal van woensdag 23 oktober het beste staaltje metajournalistiek sinds tijden. Verslaggever Kees van Dam besprak, na reportages over de Pietitie en mevrouw Shepherd, de kranten van die dag. Hoe berichtten andere media over de discussie? Terwijl Kees door de kranten bladerde hoorde je: ‘Niet boos zijn op ons, wij laten alleen maar zien wat anderen schrijven!’ Kees vervolgde zijn bijdrage door ook het andere nieuws van die dag te bespreken: over abortus, geweld tegen hulpverleners en bosbranden in Sydney. Waarom? Om het perspectief te laten zien van het nieuws. Het droste-effect ten top. Bedankt NOS.
Met de vier bovengenoemde methoden wordt getracht de Zwarte Pietendiscussie journalistiek hoogstaand te laten lijken. Het feit is dat alles al een keer is gezegd. Zolang de media brood blijven zien in de discussie rommelt het nog wel even door. Een vijfde mogelijkheid voor berichtgeving, en mijn persoonlijk favoriet: gewoon niet.
Cover: MysterieusVP
escort Düzce
escort Yozgat
escort Zonguldak
escort Kastamonu
Elbistan escort
